Tension

Tension to druga gra rosyjskiego studia Ice-pick Lodge. Jest to gra od początku do końca surrealistyczna. Niezwykle oryginalny świat, rozgrywka i historia. Do tego jest ona po prostu piękna. Zacznę od świata. Otóż gra rozgrywa się w niebycie, jest to mistyczny wymiar pomiędzy koszmarem a czymś na wzór naszego świata. Cała konstrukcja „uniwersum” opiera się na sferyczność, każdy wymiar posiada swoje niebo i piekło. Z kolei my dla naszego nieba jesteśmy piekłem, a dla naszego piekła niebem. Celem życia istot jest wznoszenie się do wyższych sfer, a największą obawą jest upadek do sfery niższej. Jest to niezwykle ciekawy pomysł. Nasz wymiar czyli wcześniej wspomniany niebyt jest miejscem raczej martwym. Jedyną życiodajną energią są barwy, które pozwalają przetrwać. Każda z nich ma swoje szczególne atrybuty i pojawiają się zupełnie nieprzewidywalne. Od ich stężenia i rodzaju zależą właściwości całego wymiaru. Mieszkańcami niebytu są siostry i bracia (istoty pochodzące z koszmaru i uciskające siostry). Zbierając i wykorzystując siłę barw opowiadamy się za jedną ze stron (siostrami albo braćmi), czynimy albo zgodnie z wolą jednych albo drugich. Na chwałę lub na zgubę barw. Barwy można mnożyć, można za ich pomocą podróżować, walczyć, rozmawiać i obdarowywać. Nadrzędnym celem gry jest zniesienie jednej z istot na wyższy poziom.

Gra jest opisywana jako surwiwal horror choć ciężko podjąć się klasyfikacji takiej pozycji. Z pewnością jest to gra bardzo surwiwalowa. Czas, ograniczone zasoby i silni przeciwnicy sprawiają, że dopiero, za którymś z kolei razem udaje się nam przejść grę. Mamy dużą dowolność działania. Co do akcentu horroru z pewnością mieści się on w postaciach braci pochodzących z koszmaru nomen omen oraz w niepokojących krajobrazach i pustce.

W grze odwiedzamy wiele różnych lokacji, które tworzą sieć.

Jeżeli już przejdziemy do analizy oprawy graficznej to muszę powiedzieć, że jest nieprzeciętnie dobra. Sama tematyka gry, mam tu na myśli barwy, już powinny coś sugerować. Przez to , że twórcy mieli do zaprojektowania lokacje a nie otwarty świat miejsca są dopracowane pod każdym aspektem estetycznym. Każda komnata ma swój charakter, szczególnie gdy mieszka w niej siostra. Nie jest to gra zwyczajnie ładna, jest to gra niezwykle dbale zaprojektowana pod względem estetycznym. Gdyby nie było w niej ani grama rozgrywki i można by tylko eksplorować przestrzeń i tak straciłabym pewnie nad tym tytułem kilka dni. Taka praca nad oprawą wizualną sprawia, że tworzy się nowy inspirujący styl. Skupienie na dopracowaniu, detalu oraz na różnorodności. Każda komnata wygląda jak inny kawałek podobnego snu. Również aranżacja owych barw w środowisku jest niezwykle widowiskowa. Świat jest pusty, szary i kiedy nagle wybucha feeria barw w postaci np. listowia można się zatrzymać z zachwytu. Tu liczył się pomysł na estetykę a nie hiperrealistyczne oddanie nawet nadnaturalnej rzeczywistości.